อ. อรรถ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 5 / 25

2220 อุบาปุปมอยจากพระไตรปิฎก 2.2 นายสารฝึกม้าฝึกฉลาด เป็นอาจารย์ฝึกฝนม้า ขึ้นสุดอันเทียมมาแล้ว ซึ่งมีแต่ล้วนวางไว้แล้ว ถือเชือกด้วยมือซ้าย ถือเส้าด้วยมือขวา ขับไปทางซ้ายก็ได้ ถอยกลับขวาก็ได้ ในถนนใหญ่

ในพระไตรปิฎกได้กล่าวถึงการฝึกฝนและการศึกษาของอภิญญู ซึ่งต้องมีการควบคุมตนเองและใช้ความตั้งใจในการเรียนรู้เพื่อบรรลุธรรมตามที่มีการอธิบายไว้ โดยการเปรียบเทียบถึงม้าในการฝึกฝน ที่มีอาจารย์ช่วยในการอบรม

๒๓๑ อุบาสนไมสจากพระใคร่ครวญ เลี้ยงชีพด้วยวิชาชาดดาวดุงฤทธิ์ เรียกว่า เบญหน้าฉัน เลี้ยงชีพด้วยการทำหน้าที่เป็นตัวแทนและผู้สื่อสาร เรียกว่า มองดูทีใหญ่ฉัน เลี้ยงชีพด้วยวิชาชาดอั่วยวะ เรียกว่า มองดูทีอ่

ข้อความนี้พูดถึงการถูกต้องในหน้าที่ของภิกษุ โดยยกตัวอย่างจากคำสอนของพระพุทธเจ้าเกี่ยวกับการอยู่อย่างมีคุณธรรมและหนทางในการก้าวเข้าสู่สกุล. พระพุทธเจ้าได้สอนให้ภิกษุระลึกถึงการทำหน้าที่ของตน โดยไม่แสวง

222 อุบาอุฒไม่จากพระใครอภัก 2.8 ฝนยอมร่างเรือนทีมมิได้ดี ฉันใด รากย่อมเสียจิตแรงที่ไม่ได้บรมแล้วได้ ฉันนั้น ฝนย่อมร่างเรือนทุ่มดีแล้วไม่ได้ ฉันใด รากย่อมเสียจิตแท้ที่บรมดีแล้วไม่ได้ ฉันนั้น. ข.ร. (อ

บทความนี้สำรวจความสำคัญของการรักษาจิตใจและการมีสติในชีวิตประจำวัน โดยอ้างอิงถึงแนวทางจากพระบาลี ที่เน้นการสำรวมระวังเมื่อแสวงหาบิณฑบาต และการไม่เกี่ยวข้องกับกามรมณ์ เพื่อให้จิตผ่องใส และการมีสติในทุกข

246 อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก 4. โทษของการไม่สำรวมอินทรีย์ 4.1 การสมาทานวัตรทั้งหมด ยอมเป็นโมฆะสำหรับผู้ไม่สำรวมวัตร... เหมือนทรัพย์เครื่องปลิ้มได้ภูมิในความฝัน... ย่อมว่างเปล่า คำนั้นว่าขึ้นมาแล้ว ก็

บทความนี้นำเสนอแนวคิดจากพระไตรปิฎกเกี่ยวกับโทษของการไม่สำรวมอินทรีย์ โดยเปรียบเทียบข้อคิดผ่านภาพพจน์ที่แสดงถึงความว่างเปล่าของการกระทำที่ไม่ใช่การสำรวม และความเสี่ยงเมื่อไม่มีการควบคุมสัมผัสกับสิ่งเร้

๒๗ อุปมาดูไม่จากพระใครครูภูฏ โมหnakลนแล้ว ถ้าเมริปอันจักวิธูอาจจะแจ้ง ซึ่งมีประมาณน้อย มาปรากฏในจักของอภิภพหรือ ภิภพนั้น ก็ยังครอบงำจิตของภิภพหรือภิภพนั้นได้. สง.สพท. (พุทธ) มก. ๒๕/๔๕ ๔.๘ อินทรีย์ทั้ง

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงการเปรียบเทียบธรรมในพระพุทธศาสนา โดยใช้รูปแบบของการเปรียบเทียบและอุปมานิยายในการอธิบายแต่ละประเด็น เช่น อุปมาเกี่ยวกับจิตใจที่ต้องถูกควบคุมและฝึกฝนเพื่อไม่ให้เกิดความทุกข์ และการ

๒๒๖ อุปมาอปมจากพระไตรปิฎก ๒.๒ บุคคลผู้เห็นอย่ากามทั้งหลายเปรียบด้วยโครงกระดูก เพราะอธรรว่า เป็นของมีความเย็นดีน้อย ย่อมฉขาดถามโดยการขมไว้ - กามทั้งหลายเปรียบด้วยชิ้นเนื้อ เพราะอธรว่า เป็นของสาธารณะแก

บทอุปมาในพระไตรปิฎกแสดงถึงโทษและอันตรายของกาม โดยเปรียบเทียบกามกับสิ่งต่างๆ เช่น โครงกระดูก ชิ้นเนื้อ เพลงหย่า และของร้อน เพื่อเตือนใจให้ระมัดระวังในการเสพกาม และให้เห็นถึงความทุกข์ที่มาจากการติดอยู่ใ

254 อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก บุคคลมีใจไม่ฟังซานด้วยถามรคะ? ไม่ถูกถามรคะเหยียวรังไปและย่อมรู้ ย่อมเห็นอายเป็นเครื่องสลัดออก ซึ่งถามรคะทีบงกิดขึ้นแล้วความเป็นจริง ฯ. สัง.ม. (พุทธ) มก. ๓๐/๒๕ 2.15 ร่าง

บทความนี้สำรวจอุปมาอุปไมยในพระไตรปิฎก ซึ่งชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของความเพียรและจิตใจในเรื่องการหลุดพ้นจากกามและความทุกข์ อุปมาถึงร่างกายและจิตใจที่ปรากฏความงามแต่แฝงไว้ด้วยความหรืออารมณ์ที่มืดมน เช่นเ

๒๕๗ อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก ๓.๖ ราคะผู้อภิปรายของบุตรของเรานั้น ตกแต่งร่างกายงามผ้าใหม่เดินมา เป็นดูงบ่มงามจรรตักไว้. ชุ.เถระ (เถระ) มก. ๒๕/๖๒ ๓.๗ มุตตยึดอยู่อานนท์ ผู้มั่งเมาในคุณธรรมและสัตว์เลี้ย

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงอุปมาอุปไมยที่ทรงคุณค่า มาจากพระไตรปิฎก ซึ่งอธิบายถึงความสำคัญของราคะในจิตใจของมนุษย์ และการอธิบายเปรียบเทียบการมีความหวังและการทำดีให้บริสุทธิ์ โดยอ้างถึงคำสอนจากพระพุทธเจ้าเกี่

๒.๑๓ เธอทั้งหลายธรรรมตามที่เราแสดงอย่างนี้ ถูกต้องแล้ว โลหิตที่หลังไหลออกของพวกเธอ ผู้ทองเที่ยวไปชั่งก่อศรีษะ โดยอาจานนี้แหละมากกว่า ส่วนนี้ในมหาสมุทรทั้ง ๔ ไม่มากกว่าเลย เมื่อเธอทั้งหลายเกิดเป็นโค..

เนื้อหาแสดงถึงการเวียนว่ายตายเกิดของสัตว์ในสงสาร โดยเริ่มต้นจากการเปรียบเทียบกับการไหลของโลหิตในมหาสมุทร และการเกิดในฐานะโค แกะ เนื้อ ฯลฯ เป็นการแสดงให้เห็นถึงความทุกข์ที่สัตว์ทั้งหลายต้องเผชิญ สัตว์ใ

๒๗๙ อุบามาอุบไมจากพระไตรปิฎก ๓.๒ ธรรมดาสัตว์เหล่าอื่นจะมีกรรมชวดฟัดเอาทันข้างบน เอาศรีษะลงข้างล่าง ผ่านช่องคลอดเสวยทุกอย่างใหญ่หลวง อุปมาเหมือนตกลงไปในหนองสิ่งตัวร้อยคน หรือเหมือน ช้างที่เขาดอออกจากช

เนื้อหานี้มีการอธิบายความทุกข์ของสัตว์และคนผ่านคำเปรียบเทียบในพระไตรปิฎก เช่น การเปรียบเปรยถึงต้นไม้ไม่มีพิษเป็นที่อยู่ของโรค และอธิบายถึงอาการเจ็บที่เกิดจากกรรมที่กรรมชวนให้มากเอนเอียงไปสู่โทษ ทั้งนี

๒๔๕ อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก ยกมือขึ้นแล้วยังไม่อาจเก็บได้ ความพยายามชอบเหมือนเกลาที่น้อมหลังให้ ความมะลึกเหมือนเกลา ที่ขึ้นให้จงอธิบาย สมถีก็เมื่อวิริยะกำลังทำหน้าที่ประคับประคองให้สำเร็จ และสติก็

บทความนี้นำเสนออุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก ผ่านการเปรียบเทียบการพัฒนาทางจิตใจและธรรมะ เช่น การเปรียบเทียบระหว่างรอยเท้าของสัตว์และการทำความดี โดยระบุให้เห็นถึงความสำคัญของสัมมาสังกัปปะและสัมมาวาจา การใช้

ී ๑๙๙๙ อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก ๓.๑๓ ดวงอาทิตย์ย่อมมีรัศมีเป็นมาลา ฉันใด ภูกู่ผู้ปรารถนา ความเพียร ก็สมดังรัศมีเป็นมาลา ฉันนั้น. มิลิน ๔๙ ๓.๑๔ ธรรมดาปลังเกาะในทะเลได้ดั่ง ต้องเกาะให้แน่นในนั้นแล้วจึ

บทความนี้กล่าวถึงอุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎกที่เปรียบเทียบความเพียรของภิกษุกับปรากฏการณ์ธรรมชาติ เช่น ดวงอาทิตย์และน้ำคงคา โดยเน้นถึงความสำคัญของการตั้งมั่นในอารมณ์เพื่อการปฏิบัติธรรม ซึ่งอาจเชื่อมโยงกับ

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้าที่ 26 ถนอมสุข อุตโณ โคจโรตี ปรมุตโต.[.อจี. วิ. ปรมปรีชา น. ๖๓] "อรรถอย่างยิ่ง (คือ) สูงสุด (คือ) ไม่บรริต อีกอย่างหนึ่ง อรรถ (คือ) โกณ แห่งญาณอย่างยิ่ง (คือ

เนื้อหาเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของอรรถกับเหตุการณ์ทางจิตในพระพุทธศาสนา โดยยกตัวอย่างจากการลิขิตของปรมปรีชาและการสร้างความเข้าใจในคำว่าเอกคตา พร้อมคำอธิบายเกี่ยวกับความหมายต่างๆ ของคำศัพท์ในบริบทนี้ ซึ่งส

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม 1 หน้า 18 อรรถ คือความหมายที่ใช้ เช่นเป็นผู้แทนเองในพจนีเป็น กฎตาวจาก [สยิตัตต] เป็นที่ซึ่ง [อุตตัตตัม] ชื่อสันพันธ์ เช่น สยิตตา อุตตัตตัม การเข้าสัมพันธ์ เช่นนามนา

บทความนี้อธิบายเกี่ยวกับความสัมพันธ์ในพจนานุกรมและการจัดประเภทของบททั้งนามและกิริยา โดยเน้นว่าผู้เรียนควรมีพื้นฐานความเข้าใจก่อนที่จะศึกษาเพิ่มเติมในหนังสือ ร่วมถึงการจำแนกประเภทและความสัมพันธ์ระหว่าง

อุปมาอุปมัยจากพระไตรปิฎก ๑.๖ ธรรมดาของยอดไปด้วยอก ฉันใด ก็ภิกษุปรีรรวความคิดเห็น ควรไปด้วยปัญญา ฉันนั้น เพราะจิตของผู้ได้ปัญญาย่อมนำไปสู่ธรรมที่ควรรู้ ย่อมละเว้นสิ่งที่ไม่ควรจำแนกจำฝืนแต่งสิ่งที่ควรจ

เนื้อหาเกี่ยวกับอุปมาอุปมัยจากพระไตรปิฎกซึ่งอธิบายถึงความสำคัญของปัญญาและศิลป์ในตัวบุคคล เปรียบเทียบผ่านคำสอนและวิธีคิดที่ถูกต้อง อาทิเช่น ความสัมพันธ์ระหว่างปัญญาและศิลป์ในมนุษย์ ซึ่งเป็นหลักสำหรับกา

ประโยค - วิชาธรรมมะเปล่า ภาค ๑ ตอนที่ ๑๓ หน้า ๑๙๓ นั่นแหะ พระผู้มีพระภาคเจ้าเมื่อทรงแสดงความดับแห่งทุกข์ จึงทรงแสดงโดยความดับแห่งสมุทัยนั้นเอง อันพระตถาคตทั้งหลาย เป็นผู้มีความประพฤติสมอด้วยสีสะ ท่าน

บทความนี้กล่าวถึงความมุ่งหมายและหลักการในการดับทุกข์ตามคำสอนของพระพุทธเจ้า ที่เสนอการดับทุกข์โดยอาศัยความดับแห่งสมุทัย พร้อมทั้งแนวทางการปฏิบัติเพ่อให้เกิดผลในการดับทุกข์ นอกจากนี้ยังชี้แจงถึงการปฏิบั

ปรโโยค - คำดีพระม์ปูรณ์ที่ถูกต้อง ยกพึทเปล่า ภาค ๓ - หน้าที่ 188 (อตุโต) อ. อรรถว่า หดดี วิจ ราวา อ. ช้าง (อิดิ) ดังนี้ ตทุต ปกสตุ ในบท ท. เหล่านั้นหนา (ปทสุ) แห่งว่nade โค อิติ ดั…

บทความนี้วิเคราะห์ความหมายและการใช้คำที่สำคัญในพระม์ปูรณ์ ภาค 3 ซึ่งอยู่ในหน้าที่ 188 โดยเฉพาะคำว่าดัง เช่น อตุต, อรรถ, มุตตะ, วิฎิกมาวณี และมหานาโค ที่มีความสำคัญในการตีความหมายต่าง ๆ และถูกนำมาใช้ใน

สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (เจริญญาณวรเถร) อิโต ปร์ ปวกขาม รุจจมาน หิ สุตวาน มหาราชาธิราชสุส ตโต สมฺปาทนตฺถาย สมมา วา ปกหนฺตสฺส ตปปจฺจยา ชนินทสฺส ต ต์ วิเสสมงคล โยนิโส ปจฺจเวกฺขโต ภเวยย กตฺตุกามตา ภิยโยภา

บทความนี้สำรวจพระราชประวัติของสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (เจริญญาณวรเถร) ในพระราชบันทึกแห่งปี 2464 ที่มีการเลือกคุณสมบัติในการถวายวิสัชนาเกี่ยวกับมงคลวิเศษและกาลัญญุตา การรู้จักโอกาสสำคัญในการบำเพ็ญพระราช

ประโยค - มังคลัดนี้เป็นแปล เล่ม ๕ หน้า ๓๔ แผ่นหิน." คนใช้นั้น ได้ตามมันแล้ว. แผ่นหินแตกออก ๒ ซีก กันกระแสน้ำไว้. เกลือนน้ำประมาณเท่าลำต้นคาตู่งขึ้นมาแล้ว. ชนแม ทั้งหมด ได้พากันดำน้ำ ไปสู่อย่างปราศจาก.

ในบทนี้ พระศาสดาได้ทรงอธิบายถึงความสำคัญของการประกอบด้วยความเพียรและกำลัง โดยมีการเล่าถึงการใช้แผ่นหินเพื่อกันกระแสน้ำ และการเดินทางของชนแมลงที่ดำน้ำไปในฤดีกาลอันปรารถนา ซึ่งนำไปสู่การเข้าใจถึงความสงบ

อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก คำชี้แจงการใช้อุปมาอุปไมย 1. บทนำ อุปมาอุปไมยนี้ คัดลอกจากพระไตรปิฎกฉบับต่างๆ และหนังสือมีนปัญหา ฉบับ ชำระโดยพระธรรมมหาวีรวัตร (ปุ๋ย ฉายแสง) คณะผู้จัดได้คัดลอกข้อความจากพระไ

เอกสารนี้นำเสนออุปมาอุปไมยที่คัดลอกจากพระไตรปิฎกที่ถูกจัดเรียงตามหลักมงคลสูตร ๓๘ ประการ เพื่อความสะดวกในการค้นคว้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่ต้องการนำไปใช้ในการเขียนบทความ ควรศึกษาที่มาของแต่ละอุปม